– Sanat kavramına odaklandığınızda, zihninizde beliren ilk cümleler nelerdir?

Beden kerhanesinde yaşanmışlıkları bekleyen hüzünlü orospularız. Ahlarımıza, ohlarımıza, sabaha karşı ağlamamıza da sanat demişler. Sanat adına ahkam kesecek kudrete haiz olduğumu düşünmüyorum. Nitekim bence biz sanatı değil, sanat bizi hayatta tutuyor…

– Sanat kavramına bakışınız, eserlerinize yansıyor mu? Yoksa ürünleriniz, düşünsel olmaktan ziyade içsel ve anlık yansımalarınız mı?

Bu kaçınılmaz bir şey. En azından benim için bu böyle. Sanata bakış açım ile yaşadığım hayatın gündelik sancılarını harmanlamaya özen gösteririm. Sanata bakış açım, kendi acılarımı; hayatın gündelik sancıları da toplumun canını yakan şeylerdir benim için. Sanatçıların politik olma zorunluluğu olduğuna inanırım ve bu politize oluş muhalif tarafta olmalı, en azından bu benim adıma böyle. Bu düşüncemin kafa karışıklığı yaratmaması için, Doğancan sayesinde okuma şansı bulduğum Nevzat ÇELİK’in “İTİRAZIN İKİ ŞARTI” adlı şiiri referans gösterebilirim.

– Sanat adına neler gerçekleştirdiniz, neler gerçekleştirmek istersiniz? Gelecekte çıkarmak istediğiniz ürünler hakkında neler söyleyebilirsiniz?

Sanat adına çok içmeye özen gösterdim. ( Şair burada güler )

Şiire karşı platonik bir aşkım var, bunun karşılık bulmasını ve bambaşka satırlar yaşamayı çok isterim.

Gelecekte çıkarmak istediğim ürünler hakkında ise yazmaya başlama amacım olan “ Yaz bari Özgür, sen acılarında kendini yalnız hissettin, belki birilerine kalabalık yaparsın. En azından bir başına üzülmezler.”  Fikrini ilk günkü içtenlikle sabit tutma arzusundayım ve bu arzumu koruyabilecek işler yapmak isterim.