– Sanat kavramına odaklandığınızda, zihninizde beliren ilk cümleler nelerdir?

–Sanat kavramına odaklandığımda aklıma şu cümleler geliyor:
Kendinizi her şeye rağmen diretin.
Her şeye rağmen sanat.
Sanatta boğulmak, hayatta kaybolmaktan iyidir.
Sanat, sanatın dışındaki alanlara yayıldığında, bir devrim yaratır.
Bir de, kitabımdan bir dize: ‘‘gökyüzüne tırmanmaya cesareti olmayanı/ yeryüzüne mahkûm bırakmalı’’

– Sanat kavramına bakışınız, eserlerinize yansıyor mu? Yoksa ürünleriniz, düşünsel olmaktan ziyade içsel ve anlık yansımalarınız mı?

-Sanat kavramına bakışım, hayatıma ve eserlerime de yansıyor. Çalışmalarım genelde, tecrübelerimin, hissettiklerimin, değerlendirdiklerimin ortaya çıkışı… Ben dışavurumcu bir insanım… Kendimi belli kalıplara -genel sanatçı kalıpları da dahil- tam sokamıyorum. O yüzden, beni en iyi tanıdığını düşündüğüm sanatçı arkadaşlarımla bile, aramda bir uçurum olabiliyor. Sürekli, tanımlanmaya, yaptıklarımın sorgulanmasına, hakkımda yalan yanlış payeler giydirilmesine, kişilerin kendi negatifliklerini varoluşuma yapıştırmaya çalışmalarına karşı geriliyorum. O yüzden, dikenli bir hat üstünden sanat üretebiliyorum. Kapıdan içeri girmek isteyeni, konuk ediyorum; lakin, üstüme gelene yüksek voltajla elektrik veriyorum. Kişiler kendilerini önce kendilerine karşı sınarlar. Bu durum onları bağlar. Ama, ben mümkün olduğunca duruşumu korumaya gayret ediyorum, bağımsızım… Bu, hele Türkiye gibi bir ülkede hiç kolay değil. İsimlere, festivallere, ülkelere, dergilere, galerileri, kurumlara, kuruluşlara, şahıslara, çıkarlara göre konumumu korumam yahut onları baz alarak asla konum almam… İnandığım bir doğru varsa, onun estetik ve entelektüel zeminini de doldurarak harekete geçerim. O sebeple, kendime ayrı/özel bir alan yarattığıma inanıyorum.

– Sanat adına neler gerçekleştirdiniz, neler gerçekleştirmek istersiniz?Gelecekte çıkarmak istediğiniz ürünler hakkında neler söyleyebilirsiniz?

-Sanat benim damarlarımda dolaşıyor. Onun adına hem üretimsel olarak, hem de pratikte çok şey yaptım. Bunlar saymakla bitmez. Bir defa, sanatı bir mücadele, ayakta kalma, direnme aracına dönüştürdüm. Onunla ilgili; kitaplarım, sergilerdeki eserlerim, dergilerdeki röportajlarım, internetteki yazılarım, etkinliklerde söylediklerim bakidir. Bununla beraber, her yaştan ve kesimden; dil, din, ırk, cinsiyet gözetmeksizin öğrencilerim var. Onların da kendilerini ifade etmeleri adına sanatla var olmalarına destek veriyorum. Senaryodan tiyatroya, çocuk edebiyatından kısa filme, onlara alanlar açıyorum. İfade özgürlüğünü, lafta ve isimliklerin ardında, üniversitelerin dört duvarlarında, evlerde, okullarda falan bırakmıyorum; sokağa yayıyorum. İnsanlara sanat bulaştırıyorum. Şu an dört şiir, bir deneme kitabım var. Bir şiir ve bir deneme kitabımın da basımı gerçekleşecek, 2021 sürecinde. Çocuk ve yetişkin odaklı tiyatro oyunlarım var. Bir kadın pedine şiir yazıp onu bir galeride sergiye taşıdım. Bu benim manifestomdu: ‘‘kanamak sanata dahildir’’… ‘Açık Şiir’ hareketi içinde, halkı da aramıza alarak kimi sanatçı arkadaşlarla çeşitli performanslar yaptık. ‘BADpoetry’ yapılanması çerçevesinde, iki tane şiirimin üstünden müzisyen Mert Kamiller’le klip çektik. Birlikte, Türkiye’nin birçok ilinde sahne aldık. ‘Anglosakso’ adlı kitabımda yer alan, ‘Bu Şiir Çarşaf giymeden Okunamaz’ adlı bir performans-şiir de yazdım. O da benim için mühimdir. Gelecek şimdide belirginleşir. Şimdide birçok şey yapmak istiyorum tabii. Bildiğim tek yol, sanat çünkü!