– Sanat kavramına odaklandığınızda, zihninizde beliren ilk cümleler nelerdir?

–Klasik olacak ama sanatın bana ilk çağrıştırdığı cümle; özgürlüğe açılan mavi bir kapıdan geçmektir. Duyuların zamanda ve mekanda yer değişimidir. Bilmektir, okumaktır, dokunmaktır, seyahat etmektir, bakmakla görmenin farkıdır. Sanat, kendinden çıkıp uzaklaşmaktır. Kendine bile uzaktan bakabilmektir. Sanat, kendi içinde domino taşlarına benzer. Hepsi birbirini etkileyerek eyleme geçirir.

– Sanat kavramına bakışınız, eserlerinize yansıyor mu? Yoksa ürünleriniz, düşünsel olmaktan ziyade içsel ve anlık yansımalarınız mı?

-Tüm yıkıcı düşüncelerimle yansıttığımı düşünüyorum. Farklı bir yerden bakmaya çalışıyorum daima ama bir yanım hâlâ gelenekselci. Bu yaşantımı işgal eden, çocukluktan gelme bilinçaltı ile ilgili ama yine de süregelen toplumsal ahlak görüşünü aşıyorum. Kurallar, gelenek görenekten gelen davranış, söyleyiş modelini çiyneyip geçiyorum. Bazen geleneklere sıkı sıkı bağlı buluyorum kendimi: içinde insanca duygular barındıran, yaşanmışlık, görmüşlük, vefa, paylaşım, empati, sevgiyle dokunma güdüleri ile. Hem düşünsel, sorgulayıcı, içsel dürtüler hem de anlık yaşamdan kopardıklarımdan oluşuyor. Kurgu olarak masa başına oturduğum görülmemiştir. Bir polisiye romana başlarken bile yaşamımda şahit oduğum insanların başına gelenlerden yola çıkıyorum. Gerçeklikten kopmadan bir yandan da kendi iç dünyamda oluşan görüntülerle geliştiriyorum olayları. Yazarken kendimi karakterlerin yerine koyarak bilgisayarın başında onlar adına konuşarak yazıyorum. Ortaya çıkan eserlerin içinde gerçek yaşam öyküleri olmuştur hep.

– Sanat adına neler gerçekleştirdiniz, neler gerçekleştirmek istersiniz?Gelecekte çıkarmak istediğiniz ürünler hakkında neler söyleyebilirsiniz?

-Kırk üç yaşında yeniden sanata başlama şansım oldu. Beş şiir, iki roman kitabım var somut olarak şu an. Üçüncü romanım basılmak üzere yayınevinde. Öykü ve denemelerim bazı edebiyat dergilerinde yayımlandı. Amatör olarak uzun ve kısa metraj senaryolar yazıyorum. Küçük yaşta başladığım yazma eylemine koşullar gereği devam edemedim. Eğer devam edebilseydim sanat alanında resim, müzik, sinema ile kendimi donatmak isterdim. Hepsiyle iç içe olsam da her birinin temeline inip alt yapısını oluşturmanız gerek. Geç yaşta başlamanın dezavantajı, herkes noktayı koymuşken sizin hâlâ virgülle uğraşmanız gibi bir şey. Üç sıfır yenik başlıyorsunuz yani. Çünkü sanat dünyasında, acı bir gerçek, sonradan gelme diye bir şey var. Yine de hem üniversite, hem okuma hem de her alanda okuyup yazmayı, gezip görerek, karşıma çıkan her insanı dikkate alarak duyularımı aktif tutarak bir şeyler yapmaya devam ediyorum. Gelecekte… Fazla zamanım var mı bilemedim. Neredeyse yarım asıra yaklaşıyorum. Hele de ülkemizde kadınların ölüm yaş ortalamasını düşünürsek… Mistisizm ile ilgili derin çalışmalar yapmak isterdim. Çünkü ben tek bir sanat türü ile ilgilenecek biri değilim.