Goethe bir sohbetinde, “Ruh hallerimin güncesi” olarak nitelendirmişti bu şiiri; gerçekten hayat güncesinin hiçbir sayfası temeli ve oluşumu bakımından bu feryat belgesi gibi böylesine açık seçik önümüze serilmemiştir: Gençlik yıllarının hiçbir şiiri esinini bu kadar dolaysız biçimde yaşanmışlıktan almamıştır.
Stefan Zweig