Bir çalışma, öncelikle fikir safhasında kendini inşa eder. Bu aşamada yazar, mümkün olduğunca kendiyle baş başadır. Diğer yandan, büyük yazarların çoğu bu seviyede dahi editöryal destek alabilirler. Fikrin temel olarak inşası sırasında editörler genel notlandırmada destek verebilirler ve açılımlara sebep olması nedeniyle ikinci zihni temsil ederek, hikayeyi ya da genel olarak konsepti geliştirmeye katkı sağlarlar. Yine de, bir yazar, dosyanın büyük bir kısmını bitirene kadar yalnız başınadır.

Editörler, öncelikle biçimsel anlamda, dil bilgisi kuralları noktasında yazıyı sağlıklı bir seviyeye getirme çabasındadırlar. Biçimsel destekten kastedilen ise metnin genel anlamda sorunsuz olması, ufak pürüzlerin giderilmesidir. Başı sonu belli olmayan, noktalamalara hiçbir şekilde dikkat edilmemiş bir metin, editörün metnin içeriğine girmesini dahi engelleyebilir. Yine de, editör ile sağlıklı bir iletişim kurulduğu takdirde bu konunun üstesinden gelinecektir. Ünlü yazarların önemli bir kısmının imla kurallarına çok az dikkat ettiğini ve editörün katkısıyla metnin anlaşılır hale geldiğini söyleyebiliriz.

Editörler, ikinci olarak, içeriğin bütünlüğünden ve niteliğinden sorumludur. Bu noktada, yazarın açıklığı derecesinde, metin editörün katkısıyla geliştirilebilir ve okuyucuya hazır bir kimliğe ulaşabilir. Şiirde dahi editör desteğinin bütünlüğü oluşturma anlamında önemli olduğunu görmekteyiz. Örneğin, şiirlerin sıralarının düzenlenmesi ya da başlık ve kelime seçimlerinde nüans değişiklikler editörlerin alanına girmektedir. Diğer yandan, akademik bir metinde anlam bütünlüğü ve tekrarlar içeren noktaların tespiti gibi düzenleme konuları da içerik desteğine girmektedir.

Kısacası, editör desteği bir dosyanın kalitesine oldukça büyük katkı sağlamaktadır. Yazma etkinliği fazlasıyla bireysel bir süreç olduğu için, çoğu zaman ikinci bir profesyonel göz, yazıyı okunabilir hale getiren göz olmaktadır. Bu anlamda, değerli bir editör, yazarı yazar yapan editör olmaktadır.