– Sanat kavramına odaklandığınızda, zihninizde beliren ilk cümleler nelerdir?

–Sanat, hiçbir anlamı olmayan yaşama ve kaçınılmaz olan ölüme bir başkaldırıdır. Aslında benzer düşünceleri birçok filozof ve sanatçı dile getirmiş zaten. Mesela Albert Camus, insan ancak başkaldırarak özgür olur diye düşünmektedir. Camus’ye göre anlamsız ve absürt olan yaşama, ‘‘Sisifos Söyleni’’de anlattığı gibi yaşayarak başkaldırmaktadır asıl mesele. Kanaatimce burada da en yüksek başkaldırı sanattır. Yine Tarkovski’ye göre sanatın amacı, insanı ölüme hazırlamaktır. Hakeza Nietzsche’ye göre sanat, yaşamın kurtarıcısıdır ve şair de varlığın uçurumundan ses veren biridir. Çünkü Nietzche’ye göre varoluşun anlamsızlığı ve absürtlüğü karşısında ancak sanata tutunarak var olabiliriz.

Aslında bu soruya cevap verirken bana yakın –daha çok varoluşçu kafadaki- filozofların sözlerini sesli tekrarlamak istedim. Kısacası bence ‘‘sanat, yaşama anlam katmaktır’’ falan değil. Sonuç olarak bence sanat, anlamsız ve saçma olan yaşama başkaldırıdır. Hakeza ölüme de… 

– Sanat kavramına bakışınız, eserlerinize yansıyor mu? Yoksa ürünleriniz, düşünsel olmaktan ziyade içsel ve anlık yansımalarınız mı?

-Kesinlikle yansıtıyor. Ancak bu yansıma sadece sanat kavramına bakışımla sınırlı değil, tüm düşünce dünyamla ilgili… Zaten şiirlerim üzerine oldukça çok düşünürüm. Diğer hiçbir şekilde ifade edilemeyecek düşüncelerimi ancak şiirle ifade edebildiğimi düşünürüm. İşte bütün bunları ben düşünürüm. Ayrıca zaten her türlü insan üretimimin en düşünsel olanı sanat değil midir?

– Sanat adına neler gerçekleştirdiniz, neler gerçekleştirmek istersiniz?Gelecekte çıkarmak istediğiniz ürünler hakkında neler söyleyebilirsiniz?

-Şiir yazdım. Şiir yaşadım. Şiir yazacak, şiir yaşayacağım.