Ve Tragedya tamamlandı.
Kan, Kın, Kor ve Kut kitapları son halini aldı,
bir bütün olarak okuyucuya sunuldu…

Amaçlanan başından beri buydu, her kitap bir sonraki kitabı bekliyordu ve tamamlanmamışlığın organik kimliğini bünyesinde taşıyordu. Yazarı dahi bu dört kitabı tam anlamıyla savunmadı. Çünkü hep sonrası vardı… Çünkü kitaplar, sözü pek dinlenmemiş ve toplumundan aforoz edilmiş peygamber duruşuyla, gelecek bir sonraki peygamberin rahatlığıyla konuşuyor, yeniler yaratıyordu. Zamanında görev sorumluluğunu almayan bu “kutsal kitap”lar, yazara devrimci ve yıkmaktan ziyade inşa edici bir özgürlük alanı sunuyordu.

Ve şimdi bu dört kitabın “tamam” olması ve kesinkes noktayı koyması büyük bir olaydır. “Yarınlardan umut beklemek yok” demektir bu, mesihlere ve kurtarıcılara hayır demektir bu. “Beklenen”i beklemek yok… Bugün ve bu an vardır. Yaşayan ve organik duruşunu bozmadan bir “tamam” inşa etmek ve daimi yaşayışı, devinimi kutsal bilmek, kutsal devirmeyi kutsal kılmak…

İşte “Tragedya”, bu yüzden büyüktür. Tamlığın ve bitmişliğin ölü ruhuna reddiye sunan bir yaşayan inşa ederek ve yaşayacak olan bir tamlık meydana getirerek, tragedya, tamamlanmıştır.

ve dört kutsal kitap
tek ciltte toplanır…