Maupassant öykülerinde, çarpıcı dönüşümler
ve küçük olay parçaları, lanet getiren
göktaşları gibi hayatın içine düşer; bazen
güldürür, bazen düşündürür, meraklandırır,
ama çoğunlukla hüzünlü bir gözlemci konumuna
iterler bizi. Maupassant, sağa sola
dağılmış, sıradan, belki de hiç dikkati çekmeyecek
hayatlar önünde durup hocası Flaubert’in
uyarısı doğrultusunda bakar onlara;
bir hayatı, ötekilerden tamamen farklı kılan
yanları ona uygun dili buluncaya kadar en
ince ayrıntılarıyla gözlemler.