Bu kitabın Tarkovski’nin çalışmalarına aşina olmayanlar için kısa bir genel bakış olarak görev görmesi, onlarla zaten tanışık olanlar içinse geriye dönüp filmleri tekrar izlemeleri için bir teşvik olması amaçlandı.

Amacım, uzun metrajlı filmlerinden, televizyon, radyo ve sahne için yaptığı daha az bilinen eserlerine, Tarkovski’nin çalışmalarının tüm yönlerini ele almak oldu. Tarkovski kendini öncelikle bir şair olarak görüyordu ve hangi ortam için üretildiklerinden bağımsız olarak, tüm eserlerine hakim olan şey şairane bir hassaslıktır. Bununla birlikte, Tarkovski hakkında herhangi bir şey yazmaya teşebbüs etmenin bazı problemleri var. Natasha Synessios’un yazdığı gibi: “Çoğumuz sinemayı hala eğlence veya gerçeklerden kaçış için ziyaret ediyoruz, manevi besin, ilham ve kutsama için değil. Ancak biz, ‘Tarkovski-mimliler’, onun filmlerini aynen böyle dinsel yönlerden deneyimliyoruz. Analiz etmek, genellikle bu tip deneyimlere katkısı olan bir şey değil, gene de insan onun vasıtasıyla gizemli ve tarifsiz yaratım süreci hakkında bir şeyleri ortaya çıkarmayı umut ediyor.”1 Dolayısıyla, benim yaklaşımım analizle sadece kısmen alakalı oldu, zira Tarkovski’nin filmlerinin doğalarında olan gizemin aşikar olduğunu ve filmlerin, nihai olarak çözümlenemez olduğunu hissediyorum. Onlar, biz değiştikçe değişen filmler.