Kitabın içindeki malzeme, film ya da televizyon programları yapılırken neyin uygun, neyin uygun olmadığı konusunda son yirmi yıl içinde edindiğim kişisel deneyime dayalıdır. Malzemenin seçimini ve sunulmasını iki basit ilke yönlendirmiştir:

1. Gerektiği biçimde kullanıldığı zaman dil, akademik geçmişi ne olursa olsun, film konusunda ciddi bir ilgi duyan her kişinin anlayabileceği türde olmalıdır.

2. İleri sürülen ilkeleri her kişi, film ya da televizyon çalışmasına hemen uygulayabilmedilir.

Bu ilkelere uygun olmayan herhangi bir kuramsal yaklaşım kullanılmamıştır. Buradaki amaç, kuramın ve uygulamanın organik bütünlüğünü sağlayacak, uygulanabilir bir kuramsal yapı kurmaktır. Film yapımında uygulamadan uzaklaşmış film kuramının, uygulama alanındaki bir film yapımcısı için değeri düşük akademik bir söylentiden öteye gitmeyeceğine inanıyorum. Öte yandan, ortamın nasıl işlediğine ilişkin derin bir kuramsal anlayış tarafından yönlendirilmeyen bir film uygulamasının da, kolayca, düşüncesizliğe ya da tam anlamıyla kişisel doyuma yönelik dikkatsizliğe dönüşmesi olasıdır.

Eldeki malzeme ‘Anlatım Tekniği’ ve ‘Dramaturji’ olarak iki başlık altında toplanmıştır. Her ikisi arasında kesin sınırlar yoktur. İlk başlık, hangi tür film ya da program düşünülürse düşünülsün, film ortamına ilişkin temel araçlar ve ilkeleri ele almaktadır. İkinci başlık ise, yapıyı, özellikle filmin çeşitli parçalarını bütün içinde bir araya getiren değişik ilkelere ilişkindir.

Bu çalışma yalnızca bir yol gösterici olarak düşünülmüştür. Okuyucu, kendi deneyim ve anlayışına göre, neyi kullanacağına, neyi ise göz ardı edeceğine kendi karar verecektir.