Yayınevleri açısından en sorunlu ilişkiler genel itibariyle dağıtımcılar ile kurulur. Bireysel ürün çıkarmak isteyen yazarların dağıtımcılar ile ilişki kuramaması gibi, yayınevlerinin de dağıtımcılarla arası iyi değildir. Bunun sebebi, dağıtımcılara her anlamda mahkum olmaktır. Dağıtımcının dağıtım ağı genel itibariyle yayınevi için bir şey ifade etmez, çünkü alıcı kitapevlerinin talebi esastır. Aynı zamanda, hem ödemeler açısından bir yılı aşan sürede geri dönüşler alınır hem de satış fiyatının yüzdesini belirleyen taraf dağıtımcıdır. Aşağı yukarı tüm dağıtımcılar birbirine yakın oranlarda, satılan bir kitabın fiyatının yüzde miktarını alırlar, ki bu yüzde 50 ve üzeridir. Dolayısıyla, yayınevlerinin yaşadığı maddi zorluğun ana kaynağı genelde dağıtım aşamasından kaynaklanmaktadır.

Bu durum tespiti, elbette, dağıtımcıları sistemin zorbası olarak değerlendirmek amacıyla yapılmamıştır. Sistemin büyük yükü dağıtımcılar üzerindedir denilebilir. Depolama ve kargolama çalışmaları, ülke çapında büyük bir dağıtımcı olmayı gerektirmektedir. Dolayısıyla bu durum, temelde birkaç büyük şirketin dağıtımcı olabileceği anlamına gelir. Büyük şirketler ise sermaye olarak görece küçük yayınevlerini domine edecek potansiyele sahiptir. Bu durumda, yayınevi zarar görür, yazar ve çevirmenler zarar görür. Dağıtımcının zarar görmesi diye bir durum söz konusu değildir elbette, zararlı bir ticari ilişkide dağıtımcı oyundan çekilecektir. Fakat çoğu yayınevi için ilk amaç ticaret değildir, idealizmden sonra ekonomik kaygılar önemli olmaktadır. Dolayısıyla, kitap sektörünün kısır döngüde kendini yemesinin sebebi de bu pazardaki orantısız güç dengesidir.

Fakat, yeni dönemde Kitapyurdu’nun başlattığı süreçte “Print on Demand” mantığı basım modeli hem matbaa hem de dağıtım ayağında önemli bir değişime sebebiyet verecektir. Bu modelde, alıcı kitabın siparişini verdiğinde, büyük baskı makineleri hemen devreye girer ve tasarımı dijital olarak sistemde olan kitap hemen basılır. 3 gün içerisinde müşteriye ulaşan kitap, hem depolama masrafından kurtarılmış olur, hem boşa basılmış kağıttan tasarruf edilmiş olur, hem de dağıtım modelinde bir oyuncu eksilmiş olur. Kısacası, bu durum hem yayınevini mutlu edecek niteliktedir; hem de dolayısıyla okuyucuya daha ekonomik bir seviyede ürün verecektir.